Kocham jednego z nich, nie dwóch.

Wtedy przyszedł sms. Kiedy go zobaczyłaś Twoje serce zaczęło mocniej bić i ręce zaczęły Ci się trząść. To co zobaczyłaś w smsie : " Jeszcze nie zrozumiałaś?! Daję Ci 1 dzień na zostawienie Zayn'a! Jeśli tego nie zrobisz ty i twoja matka zginiecie! Niczego nie ukryjesz!" Chłopak zobaczył, że coś nie tak.
Z: Coś się stało? Od kogo ten sms?
Wtedy podałaś mu telefon. On szybko wziął go do ręki i przeczytał treść.
Z: Kurwa! O co jej chodzi?... Ale nie martw się. Nie pozwolę Cię skrzywdzić. Załatwię Ci całodobową ochronę i ta debilka nic nie zrobi.
T: Dziękuję...Ale ja nie chce zginąć. Ja chce być z Tobą!
Chłopak nic nie mówiąc pocałował Cię.
Z: Kocham Cię.
T: Ja ciebie też.
Z:Poczekaj chwilę pójdę zadzwonić...
T: Okej.
Zayn kiedy wrócił powiedział, że jest już wszystko załatwione i teraz nie musisz się o nic bać bo będziesz mieć całodobową ochronę. Bardzo się ucieszyłaś i podziękowałaś twojemu opiekuńczemu chłopakowi. W szpitalu odwiedziła Cię również Emily. Bardzo długo rozmawiałyście.
Wreszcie przyszedł czas na powrót do domu... Poprosiłaś Zayn'a żeby podwiózł Cię pod twój dom.
M: No wreszcie jesteś córeczko. Jak tam noga?
T: Córeczko?! Nawet nie miałaś czasu odwiedzić mnie w szpitalu!
M: Byłam bardzo zapracowana nie mogłam się zwolnić. Przed chwilą wróciłam dopiero z pracy i chciałam przygotować ci obiad...
T: Nie chce żadnego obiadu! Zjem coś na mieście.
Poszłaś do pokoju po kilka rzeczy i wróciłaś do samochodu Zayn'a.
Z: To jedziemy... Co byś sobie zjadła?
T: Mam ochotę na pizze.
Z: Dobra. To jak zajedziemy do domu to zamówimy.
T: Kochany jesteś.
Z: Może zajechać po Emily?
T: No w sumie...Mówiła, że musi pogadać z Niall'em i Hazzą.
Z: Ok. To czekaj już zawracam.
Drzwi otworzyła Emily. Od razu powiedziałaś, że ma się szybko ubierać bo jedziecie do chłopaków. Po 10 minutach była gotowa. Miała ubrane to:

W domu zamówiliście jedzenie i usiedliście na kanapach. Reszta chłopaków była w swoich pokojach. Emily zdecydowała, że musi iść do Hazzy i mu wszystko powiedzieć.
**Z perspektywy Emily**
Mam nadzieję, że to dobra decyzja...Muszę słuchać serca. Kocham jednego z nich, nie dwóch. Muszę się spiąć i w końcu to powiedzieć.
Zapukałam do drzwi.
H: Proszę!
Otworzyłam drzwi.
H: Ooo... To ty śliczna. Wchodź.
E: Musimy pogadać...
H: No dobra ale zanim coś powiesz chciałem Cię jeszcze raz przeprosić za tą bójkę...
E: Raczej powinieneś przeprosić Niall'a nie mnie.
H: Nie martw się przeproszę go.
E: Mam nadzieję... A teraz mnie posłuchaj...Nie możemy być razem. Chcę być z Niall'em...To do niego należy moje serce. Nie do ciebie. Przepraszam Cię ale musisz pogodzić się z tym, że kocham tego blondyna nie ciebie. Przepraszam za te pocałunki...Wiem, że zrobiłam ci tym wszystkim tylko nadzieję...Wybacz mi. Nie mogę być z dwoma chłopakami naraz. Ale ty też jesteś fajnym chłopakiem i na pewno znajdziesz sobie jakąś inną, lepszą dziewczynę.
Widziałaś jak Hazzie napływają łzy do oczu.
H: Nie ma lepszej od ciebie! Rozumiesz?! Nie ma! Ty jesteś idealna. Ja... Ja myślałem, że będziemy razem. Chciałem spędzić z tobą resztę życia.
E: Przepraszam.Musisz się z tym pogodzić... Ja już pójdę...
Głęboko spojrzałam w zapłakane oczy chłopaka. Było mi bardzo ciężko. Nie chcę żeby ktokolwiek prze ze mnie płakał. Patrząc w jego oczy zamknęłam drzwi od pokoju.
Dobra, to teraz trzeba wszystko powiedzieć ślicznemu blondynowi...
Teraz zapukałam do drzwi Niall'a.
N: Kto tam?
E: To ja, Emily.
N: Wejdź!
Weszłam do pokoju. Chłopak uśmiechnął się.
N: No cześć. Ślicznie wyglądasz. Jak zawsze zresztą.
E: Muszę ci coś powiedzieć...
N: No słucham cię...
E: Kocham Cię. To z tobą chcę być. Nie z Hazzą.
Wręcz rzuciłam się na przystojnego blondyna. Jego usta były rewelacyjne. Nasz pocałunek trwał bardzo długo. Mógłby trwać wiecznie.
N: Ja też cię kocham. Bardzo się cieszę, że wybrałaś mnie a nie Harrego. Od początku miałem tą nadzieję ale myślałem,że przez ten jeden błąd wszystko stracę... Jesteś dla mnie całym światem.
Znowu pochłonęliśmy się w namiętnym pocałunku.
Zeszliśmy na dół. Bardzo cieszyłam się, że wreszcie mam go tylko dla siebie.
E: Jestem z Niall'em...
T: No i widzisz... Mówiłam,że wszystko się ułoży!
Przytuliłyśmy się.
***
Graliście w karty.
Z: A gdzie jest Harry?
N: Pewnie siedzi w pokoju i ryczy, że Emily wybrała mnie nie jego...
Z: Ja pójdę zobaczyć co tam u niego.
T: Pójdę z Tobą.
Kiedy byliśmy już na górze otworzyliśmy drzwi do pokoju Hazzy. Nie było go tam. Strasznie się wystraszyliśmy.
T: Gdzie on jest? Może poszedł do toalety?
Z: Chodźmy zobaczyć.
Kiedy staliście pod drzwiami.
Z: Harry. Jesteś tam?
T: Ejjj!!! Hazza!!!
Poszłaś na dół powiedzieć reszcie żeby przeszukali resztę domu w poszukiwaniu chłopaka. Nigdzie go nie było. Oznaczało to, że musi być w łazience...Wszyscy staliście pod drzwiami i wołaliście go.
Ls: Kurde no ! Nie wygłupiaj się! Otwieraj te drzwi!
Z: Otwieraj!!! Słyszysz!
E: Odezwij się chociaż! Martwimy się.
Jednak nie odpowiadał.
E: Mam złe przeczucia...
Z: Wywarze drzwi... Boję się o niego.
Zayn z rozbiegu mocno uderzył drzwi.

Wtedy ujrzeliście chłopaka....... 

Bardzo Was przepraszam, że rozdział jest taki krótki... :( Teraz już chyba wszystkie będą takiej długości. Po prostu brakuje mi czasu...Nadal jest mi bardzo przykro, że tak mało osób odwiedza mojego bloga. Dlatego bardzo proszę jeżeli przeczytałaś to SKOMENTUJ. Może tymi komentarzami zmobilizujecie mnie do dalszego pisania. Oczywiście jestem wdzięczna dziewczynom, które często odwiedzają mojego bloga i go regularnie komentują. I takie pytanka: Cieszycie się, że Emily jest z Niall'em? I jak myślicie co jest z Hazzą? PROSZĘ O KOMENTARZE <3 Tobie nic nie szkodzi skomentować a dla mnie to naprawdę dużo znaczy :>
Pozdrawiam, Aga :*